Σύντομη βιογραφία

 

Παιδική ηλικία

Ο Αντρέας Ξυφτίλης γεννήθηκε στις 23/10-1926 στον Αγ. Δημήτρη του Πειραιά. Ήταν ο πρώτος γιος του Γεωργίου Ξυφτίλη από τη Σπερχειάδα και της Καλλιόπης Ξυφτίλη  (Μαγγιώρου) από τη Νάξο. Η οικογένεια απέκτησε άλλους δυό γιους, τον Κωνσταντίνο (1927 – 1944) και τον Ευστάθιο (1932).  Ο Αντρέας έβγαλε το Δημοτικό Σχολείο του Αγ.Δημητρίου και το Δ’ Γυμνάσιο Πειραιά.

Κατοχή και Εμφύλιος

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής ο Αντρέας υπήρξε ενεργό μέλος της ΕΠΟΝ. Ο αδελφός του Κώστας Ξυφτίλης εκτελέστηκε από τα γερμανικά στρατεύματα τον Ιούλιο του 1944, σε ηλικία 17 χρονών. Ο Αντρέας γράφτηκε στη Νομική Σχολή Αθηνών, αλλά με το ξέσπασμα του Εμφυλίου δεν κατάφερε να αποτελειώσει τις σπουδές του. Φυλακίστηκε το 1949 και καταδικάστηκε εις θάνατον στην λεγόμενη “δίκη των 16 Επονιτών”. Πριν την δίκη υπέστη σκληρά βασανιστήρια μεταξύ άλλων με φάλαγγα, αλλά και χτυπήματα στο κεφάλι ώστε για ένα μεγάλο διάστημα να είχε χάσει το φως του. Η δίκη άρχισε 16/6/1949 στο Εκτακτο Στρατοδικείο Πειραιά. Στις 1/7 εκδόθηκε απόφαση με την οποία καταδικάστηκαν σε θάνατο οι:  Δημήτρης Αυγερινός,  Αγγελική (Κική) Βουδούρη,  Θανάσης Γκανάς,  Γιώργος Γιωτόπουλος,  Μπάμπης Ευσταθιάδης,  Νίκος Καρράς,  Αχιλλέας Λαγουρός,  Νικήτας Μαραγκός,  Τάκης Μπενάς,  Ανδρέας Ξυφτίλης,  Χρήστος Παπαγιαννάκης,  Φάνης Πασπαλιάρης,  Αννα Τεριάκη,  Μάνθος Τσιμπουκίδης,  Βέρα Τσιμπουκίδου και Πάτρα Χατζησάββα. Ύστερα από εικονική εκτέλεση η καταδίκη τελικά μετατράπηκε σε επτάχρονη φυλάκιση. Ο Αντρέας έμεινε στη φυλακή έως το 1956.

Στην Αυγή 1956 – 1967

Το 1956 αποφυλακίστηκε και άρχισε να εργάζεται στην εφημερίδα της Αριστεράς ΑΥΓΗ με το ψευδώνυμο Αντρέας Γεωργίου.  Το 1957 ο Αντρέας παντρεύτηκε την Αναστασία Καργάκου, που ο αδελφός της Πέτρος είχε επίσης εκτελεστεί από τους Γερμανούς στα δεκάξι του χρόνια μαζί με τον αδελφό τού Αντρέα. Με την Αναστασία απέκτησαν δυό παιδιά, το Γιώργο Ξυφτύλη (1958) και την Κατερίνα Ξυφτύλη (1965). Ως δημοσιογράφος έζησε πολύ κοντά στα μεγάλα γεγονότα εκείνης της εποχής, όπως τις πορείες Ειρήνης, τη δολοφονία του Λαμπράκη, τα Ιουλιανά κ.α. Κάλυψε επίσης τις μεγάλες φυσικές καταστροφές, όπως σεισμούς και πλημμύρες. Από εκείνη την περίοδο σώζεται στα Αυτοβιογραφικά του Λεωνίδα Κύρκου (διευθυντής της Αυγής 1958-1964) η αφήγηση της λεγόμενης  πιο δύσκολη δίκη της ΑΥΓΗΣ, με πρωταγωνιστή τον Αντρέα Γεωργίου.

Δικτατορία 1967 – 74

Σύντομα μετά το πραξικόπημα της 21 Απριλίου 1967 κατέφυγε με την οικογένειά του στην Στοκχόλμη. Πήρε ενεργό μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα των Ελλήνων της Σουηδίας. Εργάστηκε μεταξύ άλλων ως μεταφραστής της Σουηδικής Αρχής Μετανάστευσης και ως δάσκαλος μητρικής γλώσσας σε ελληνόπουλα. Παράλληλα, σπούδασε Κοινωνική Ανθρωπολογία και Θεωρητική Φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και απέκτησε Σουηδική υπηκοότητα.

Μεταπολίτευση

Το 1974 επέστρεψε με την οικογένειά του στην Ελλάδα και δούλεψε κατ’ αρχήν ξανά στην εφημερίδα ΑΥΓΗ που μεταπολιτευτικά είχε πάλι ανοίξει και ανήκε στον χώρο του τότε ΚΚΕ(εσωτ). Το 1976 προσλαμβάνεται στην Στοκχόλμη στην σύνταξη της Ελληνικής εκπομπής της Σουηδικής Ραδιοφωνίας, ΣΗΜΕΡΑ.  Έμεινε στην Στοκχόλμη έως τις αρχές του 1980 οπότε επέστρεψε πλέον μόνιμα στην Ελλάδα. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στο ΒΗΜΑ, στα ΝΕΑ και τέλος στην ΑΥΓΗ, ως αρχισυντάκτης. Παράλληλα συνέχισε να δουλεύει ως ανταποκριτής από την Ελλάδα για λογαριασμό της εκπομπής ΣΗΜΕΡΑ.

Συγγραφικό έργο

Μετά την συνταξιοδότησή του αφιερώθηκε εξ ‘ολοκλήρου στο συγγραφικό του έργο, που αναφέρεται σε κοινωνιολογία ιστορία, φιλοσοφία και αρχαία ελληνική μυθολογία:

Πρέπει επίσης να σημειωθεί και η μετάφραση από τα Σουηδικά του μυθιστορήματος “Αγάπη” του Θοδωρή Καλλιφατίδη, εκδ. Γαβριηλίδης, 2004.